Krąg Arsenału 55

Posted on Posted in Zbiory

 

 

Najważniejszą stałą kolekcją jest zbiór malarstwa, rysunku i grafiki ” Krąg Arsenału 1955″, którą Muzeum gorzowskie może imponować placówkom o znacznie dłuższej tradycji i o bogatszych we współczesną sztukę zbiorach.

Najważniejszą kolekcją Działu Sztuki Współczesnej jest zbiór malarstwa, rysunku i grafiki „Krąg Arsenału 55”; stanowi największą część zbiorów polskiego malarstwa współczesnego w Muzeum Lubuskim im. Jana Dekerta Gorzowie Wielkopolskim. Obejmuje obrazy powstałe po II wojnie światowej, w okresie: od końca lat czterdziestych XX wieku, do początkowych lat XXI wieku stanowiąc jedną z najwartościowszych kolekcji polskiej sztuki powojennej. Nazwa kolekcji nawiązuje do słynnej Ogólnopolskiej Wystawy Młodej Plastyki w warszawskim Arsenale z 1955 r., która odbywała się pod hasłem „Przeciw wojnie, przeciw faszyzmowi”, a głównym założeniem było odnowienie humanistycznych treści sztuki polskiej. Artyści „Arsenału” zaprezentowali na wystawie sztukę o treściach sprzeciwiających się obowiązującemu wówczas w twórczości artystycznej socrealizmowi. Starali się pokonać narzucony twórcom kultury kierunek w sztuce nazywany realizmem socjalistycznym, który miał oficjalny status podstawowej i jedynej twórczości artystycznej, której zadaniem było promowanie i popieranie ideologii socjalizmu. Obrazy, rzeźby, twórczość literacka  miały posiadać realistyczną formę i socjalistyczną treść zgodnie z promowaną ideologią. Jako tematy wybierano walkę klasową, sojusz robotniczo-chłopski, historię ruchu robotniczego, prostych robotników przy pracy, ujarzmianie przyrody przez człowieka itp. Artyści sprzeciwiający się tworzeniu tylko w duchu socrealizmu, korzystając w wystawy Młodej Polskiej Plastyki, która była imprezą towarzyszącą Światowemu Festiwalowi Młodzieży i Studentów odbywającego się w Warszawie w 1955 roku, postanowili pobić socrealizm jego własną bronią pokazując na wystawie obrazy realistyczne, ale z zastosowaniem groteski. Namalowane postacie ludzkie, były często zdeformowane, martwe natury namalowane płasko w dziwnych perspektywach itp. Malarze często nawiązywali nie do „radość lat pięćdziesiątych”, lecz do własnych bolesnych przeżyć wojennych. Nie było to malarstwo polityczne, nie sławiło budowniczych i budownictwa socjalistycznego. Wystawa w warszawskim Arsenale w 1955 roku stała się wystawą przełomową w sztuce polskiej.

Kolekcja Muzeum Lubuskiego powstawała od 1977 roku przy znaczącym zaangażowaniu Jacka Antoniego Zielińskiego i artystów z „Arsenału 1955” i nadal powiększa się. Obecnie liczy 505 prac 38 artystów. Zawiera oryginalne obrazy z wystawy z 1955 roku, a także prace artystów biorących udział w tej wystawie z późniejszych lat ich twórczości.

Na ekspozycję stałą składa się kilka części: „Ekspresjoniści z Kręgu Arsenału” w tym Ekspresjonizm deformacji i groteski – sala nr 46, gdzie podziwiać można między innymi prace Marka Oberländera, Jacka Sienickiego, Izaaka Celnikiera, Jana Dziędziory, Barbary Jonscher, Jerzego Ćwiertni. Ekspresjonizm materii malarskiej – sala nr 48 z pracami Rajmunda Ziemskiego, Teresy Mellerowicz–Gelli, Stefana Gierowskiego, Jerzego Tchórzewskiego, Przemysława Brykalskiego, Jacka Sempolińskiego.  Grafika „Kręgu Arsenału” – stryszek, gdzie znajdują się grafiki: Jana Tarasina, Marka Oberländera, Izaaka Celnikiera i Teresy Mellerowicz–Gelli. Portrety i martwe natury – sala nr 45  z obrazami takich twórców jak: Andrzeja Wróblewskiego, Henryka Błachnio, Lidy Stehnowej, Bartłomieja Kurki, Krystyny Brzechwy i innych. Oglądając cała ekspozycję można prześledzić kierunki rozwoju, nurty i różnorodność stylistyczną w twórczości artystów „Kręgu Arsenału 1955”. Ogółem prezentowanych jest 239 prac malarskich i 5 rzeźb.

         Kurator zbioru
                                                                                                                Ewa Żelazny – Machura

Katalog z wystawy w formacie pdf

 

 

 {gallery}Sztuka_wsp/Arsenal{/gallery}